स्वतःला अबला समजणाऱ्या प्रत्येक स्त्रीला माहिती असली पाहिजे.

स्वतःला अबला समजणाऱ्या प्रत्येक स्त्रीला माहिती असली पाहिजे.

एका सासूची प्रार्थना वाचून पुढे जाऊ या.

हे माते,

माझ्या सुनेला दिवाळीच्या साफसफाई साठी तितकीच शक्ती दे, जितकी शक्ती नवरात्रीच्या ९ दिवसात उड्या मारत मारत गरबा खेळताना तिच्यात होती.दिवस रात्र तिला पायाच्या नखापासून ते डोक्यावरील केसापर्यंत साजशृंगार करण्यासाठी देवीची शक्ती प्रेरणा देत होती.पण जगात ज्यांनी मानव जाती साठी ऐतिहासिक कार्य केले.त्यांना एक तर महापुरुष महामानव,संत,महंत,महाराज,राजे महाराजे,सम्राट असा अनेक नांवाने ओळखल्या जाते.त्यांचा जन्म,आई,वडील, त्यांची जन्मभूमी कर्मभूमी,शिक्षण आणि मूत्यू याची नोंद असते.यासर्वाची माहिती मानव कल्याण करणाऱ्या माणसा करिता आणि संस्था करिता प्रेरणादायी असावी या करिता त्यांची माहिती विविध भाषे मध्ये इतिहासात उपलब्द असते. या महापुरुषांची माहिती आजच्या तरुण तरुणीला व्हावी म्हणून काही स्वाभिमानी लोक त्यांच्या विचाराची प्रेरणा घेऊन त्यांच्यावर कथा,कांदबरी,नाटक, सिनेमा,तयार करून त्यांना सर्व समाजा पर्यंत पोचवितात.सध्या जमाना सोशल मिडीयाचा नेट गुगलचा आहे.म्हणूनच स्वतःला अबला समजणाऱ्या प्रत्येक स्त्रीला नवरात्रातील देवी पेक्षा सावित्रीबाई, जिजासाबाई,अहिल्याबाई ताराबाई माहिती असली पाहिजे.त्या प्रकारची आधुनिक संजूक्ता पराशरची कहाणी आहे जी महिलांना शंभर टक्के प्रेरणा देणारी आहे.शिक्षण हे वाघिणीचे दुध आहे.ते अनवाणी पायी चालण्याचे शिकवत नाही.तर ते संघर्ष करायला शिकवते.म्हणूनच वाचा.

     हातात एके 47 घेऊन घनदाट जंगलात शिरल्यावर तब्बल 16 अतिरेक्यांना एक हाती यम सदनाला पाठवून आणखी 64 अतिरेक्यांना अटक करणाऱ्या संजूक्ता पराशरची कहाणी स्वतःला अबला समजणाऱ्या देशातील प्रत्येक स्त्रीला माहिती व्हायला पाहिजे.दिसायला गोरीपान आणि सुंदर अशी संजूक्ता जर कधी आपल्या समोरून गेली तर तिच्या अफाट कर्तृत्वाची आपण कल्पनाही करू शकणार नाही.एक सामान्य स्त्री लाखो सामान्य पुरुषांनाही जमणार नाही असं काम करते तेव्हा तिच्या कर्तृत्वाचे पोवाडे सोशल मीडियावर गायले जायला हवेत, पण आम्हाला राजकारण आणि जात,धर्मापलीकडे ही आणखी दुनिया आहे हेच मान्य नसतं,रीतीरिवाज परंपरा याचा उदोउदो करणारे सत्य कधीच सांगत नाही आणि त्याचे समर्थन ही करत नाही. त्यामुळे संजूक्ता पराशरच्या फेसबुक पेजला लाखभर ही लाईक मिळत नाहीत आणि राजकारणी,सिनेनट मात्र करोडोंनी लाईक मिळवतात.ही खेदाची बाब आहे.

   आसाम सारख्या मागासलेल्या राज्यात शाळेत शिकून नंतर दिल्लीच्या जेएनयु मधून डिग्री घेणारी संजूक्ता 2006 मध्ये आयपीएस देशात 85 क्रमांक घेऊन उत्तीर्ण झाली. युएस फॉरेन पॉलिसी विषयात तीने पीएचडी केल्यामुळे ती डॉक्टर संजूक्ता पराशर म्हणून ओळखली जाते.तिचं लग्न झालं तेही आयएएस अधिकारी पुरू गुप्तांशी, त्यांना 6 वर्षाचा मुलगा आहे.संजूक्ताची आई त्याला सांभाळते.

    संजूक्ताची पोस्टिंग 2014 मध्ये आसाम मधील सोनीतपुर जिल्ह्यात सुप्रिंटेंडंट ऑफ पोलीस म्हणून झाली आणि अग्निदिव्य म्हणजे काय ह्याची प्रचिती तिला रोजच घ्यावी लागली. बोडो अतिरेक्यांनी जिल्ह्यात धुमाकूळ घातला होता.शेकडो लोकांचे बळी गेले होते.आसामच्या घनदाट जंगलात शिरून त्यांच्याशी मुकाबला करणं म्हणजे मृत्यूला आमंत्रण हातात एके 47 घेऊन संजूक्ता सीआरपीएफ च्या जवानांना घेऊन जेव्हा घनदाट जंगलात शिरायची तेव्हा जवानानाही दहा हत्तीचं बळ मिळायचं अनेक मोहिमा यशस्वी झाल्यामुळे अतिरिकेही संजूक्ताच्या नावाने कापू लागले होते.तिला पत्राद्वारे आणि फोनद्वारे धमक्या येऊ लागल्या होत्या परंतु शिर तळ हातावर घेऊन फिरणाऱ्या संजूक्तावर कसलाच परिणाम झाला नाही.तब्बल 16 अतिरेकी मारले गेले आणि 64 अटक झाले,तेही तिच्या अवघ्या 18 महिन्यांच्या कारकीर्दीमध्ये.म्हणूनच स्वतःला अबला समजणाऱ्या प्रत्येक स्त्रीला माहिती असली पाहिजे.आज संजूक्ता पराशर दिल्ली मध्ये कार्यरत आहे. देशातील दहशतवाद पूर्णपणे निपटून काढणं हेच तिचं ध्येय आहे.अशा ह्या खऱ्या खुऱ्या रणरागिणीच्या अफाट कर्तुत्वाला आपण सर्वानीच मानाचा मुजरा करायला हवा.शिक्षण घेऊन सुरक्षित नोकरी करणाऱ्या महिलांनी नऊ दिवस ज्या देवीची मनोभावे पूजा अर्चा करून सेवा केली तिच्या जीवनातील संघर्षाची सत्य परिस्थिती समजून घ्यावी.संजूक्ता पराशरच्या फेसबुक पेजला भेट देऊन लाईक करा.

जय हिंद,जय भारत.

संकलन : सागर रामभाऊ तायडे,भांडुप मुंबई.